Rianne Lous
De Zeeuwse (afscheids) fotograaf
Over mij
.Ik ben Rianne, enthousiast, gedreven, inlevend, zorgzaam, lief, tikje eigenwijs en vasthoudend
Ik ben geboren en getogen in Oostkapelle (in zeeland). Ik ben een zeeuwse, je kan erbij mij niet omheen, ik praat zeeuws en ik app in het zeeuws,
Ik kreeg voor mijn 12e verjaardag een fotocameraatje en sinds die tijd maak ik foto`s. In de loop van de jaren veranderden de onderwerpen, toen ik moeder werd, van mijn 2 jongens, zal je begrijpen dat zij regelmatig de pineut waren. Ook vriendjes, buur kinderen, neefjes/nichtjes ze vonden het allemaal leuk om op de foto.
Zo is het begonnen om ook andere kinderen te fotograferen. Mensen fotograferen is een uitdaging, daar hou ik van, ik stel je op je gemak zodat je ontspannen bent en als jezelf op de foto staat.
Iedereen mag gezien worden en is het waard !
De dag van het afscheid
De dag van het afscheid nemen gaat vaak in een roes voorbij, je bent druk geweest met de voorbereidingen en dan is het zover. Je bent overmand door verdriet, verblindt door tranen en je gedachten dwalen vaak af. Beelden van die dag zijn dan zo waardevol, details die zo belangrijk zijn voor je dierbare, die zo passen bij hem/haar. Mensen waarvan je niet meer weet dat ze er waren, die een lief gebaar naar jou/jullie maakten. Een album met liefdevolle beelden van het afscheid kun je er altijd even bij pakken, je kan er in stilte naar kijken, het kan een gesprek op gang brengen en herinneringen ophalen. Het gemis wordt er niet minder om, maar het kan wel helpen als troost en steun.
Mijn verhaal
Ik kreeg steeds vaker te horen dat foto`s die ik had gemaakt van kinderen, van families, van gebeurtenissen fijne herinneringen naar boven haalden, een gesprek op gang brachten en gewoon fijn waren om terug te kijken. Ik dacht daar wil ik iets mee doen, mensen fijne herinneringen bezorgen, mensen blij maken, mensen ontroeren met beelden die ik maak.
Ik kwam erachter dat ik hier energie van kreeg, dat ik bijvoorbeeld ouders en opa`s en oma`s heel blij kon maken met deze foto`s, maar ook de kinderen zelf waren vaak verbaast dat ze zichzelf zo terug zagen. En al snel kwamen dan de verhalen op gang die de beelden opriepen.
Een foto doet wat met je, het raakt je !
Toen mijn zusje overleed kwam ik erachter wat afscheidsfotografie met je kan doen, ik merkte aan mijn ouders wat het hun deed, regelmatig lag het boekje met foto`s op de keukentafel en zo begon vaak een gesprek of het ophalen van herinneringen. Ik wilde hier meer van weten, ik had het idee dat dit wel eens bij mij kon passen. Ik heb eerst een masterclass gevolgd en werd gegrepen door de beelden, door wat je kan betekenen en wat het met mij deed. Ik voelde dat dit voor mij was bedoeld, ik kan nu 2 dingen die ik fijn vind combineren, iets kunnen betekenen voor mensen en fotograferen. Ik heb een opleiding van 8 maanden gevolgd bij een afscheidsfotograaf en gaande weg deze opleiding viel er steeds meer op zijn plek voor mij. Hier wil ik meer mee gaan doen. Ik wil mensen laten voelen wat afscheidsfotografie met je kan doen, dat het iets voor je kan betekenen. Toen mijn vader overleed heeft mijn collega foto`s gemaakt, dit is zo waardevol voor mijn moeder, voor mij, voor mijn gezin. Het geeft steun, biedt troost en laat dingen zien die wij op die dag niet gezien hebben.
Mijn moeder kijkt iedere dag even in het album, om nog even dichtbij mijn vader te kunnen zijn.
Missie
Mijn missie in de afscheidsfotografie is om het net zo “gewoon” te laten worden/zijn als bijvoorbeeld een kist uitzoeken, of als bloemen uitzoeken.
We maken ons hele leven foto`s van allerlei gebeurtenissen maar
de laatste bladzijde van ons levensboek blijft vaak leeg.
Dat vind ik heel jammer.
Het kan zoveel voor iemand betekenen.